Przewodnik dla ateistów. Jak rozmawiać z wierzącymi – Peter Boghossian

Opis

PETER BOGHOSSIAN – amerykański filozof i wykładowca akademicki, którego główny obszar zainteresowań obejmuje krytyczne myślenie. Przez dziesięć lat pracował na stanowisku adiunkta Uniwersytetu Stanowego w Portland. Publikował m.in. w „New York Times”, „Time”, „The Wall Street Journal”, „The Los Angeles Times”.

Opis 

Pierwszy przewodnik, który nie nakłania do wiary. Przeciwnie – w merytoryczny sposób zniechęca do niej. Autor podaje w wątpliwość religię i przedstawia solidne argumenty na poparcie swoich tez. Przewodnik dla ateistów dostarcza również narzędzi przydatnych w dyskusji z wierzącymi, które Boghossian opracował i stosował w swojej ponaddwudziestoletniej pracy filozofa i pedagoga. Uczy, jak angażować osoby religijne w rozmowy, dzięki którym docenią rozum i racjonalność, przeanalizują swoje dotychczasowe przekonania dotyczące wiary, a także porzucą przesądy i irracjonalne myślenie. Każdy ateista powinien sięgnąć po tę książkę – jest doskonale uargumentowana i prowokacyjna zarazem.

Dotychczas większość ateistów najzwyczajniej krytykowała  religię, a przecież chodzi o to żeby ją zakwestionować. W „Przewodniku dla ateistów”, Peter Boghossian wypełnia tę lukę, ukazując przed czytelnikiem,  jak stać się ulicznym epistemologiem, posiadającym umiejętności pozwalające zaatakować religię  w jej najsłabszym punkcie: poleganiu na wierze, a nie dowodach. Ta książka jest niezbędna dla niewierzących, którzy chcą czegoś więcej niż tylko krytyki religii. – Jerry Coyne, autor Wiara vs fakty

Fragment I

Jednak uliczny epistemolog nie tylko kwestionuje bajki, pocieszające złudzenia i wyimaginowane istoty „niebieskie”. Przedstawia również humanistyczną wizję. Bądźmy otwarci, bezpośredni i uczciwi wobec siebie i innych. Pomóżmy ludziom rozwijać zaufanie do rozumu i gotowość do ponownych przemyśleń, zaprzęgnijmy racjonalność do służby na rzecz ludzkości. Uliczny epistemolog proponuje humanizm, który zebrał niezłe cięgi i dzięki temu zdobył doświadczenie. Nie jest to humanizm Pollyanny, ale humanizm, który bywał atakowany i nie rozpadł się. Rozum i racjonalność są odporne na ciosy. Nie znikają w chwili, gdy otrzymujesz ciosy. A będziesz je otrzymywał.

Fragment II

Metoda sokratejska to potężna, darmowa interwencja dialektyczna, która może pomóc ludziom w odejściu od wiary. Skutecznie zastosowana, daje im chwile poznawczej otwartości, gdy uświadamiają sobie, że ich rozumowanie jest błędne. Wówczas stają się mniej przekonani, mniej utwierdzeni w poglądach, mniej pewni siebie i jednocześnie bardziej otwarci na alternatywne hipotezy i wyjaśnienia. Stają się świadomi swojej niewiedzy. Metoda sokratejska to wyposażenie wierzącego w narzędzie, dzięki któremu może sam użyć go do demontażu rusztowań swojego (fałszywego) przekonania.